Blog "Misie kodują" powstał, żeby pokazać jak zaczęła nasza przygoda z kodowaniem. Przez trzy tygodnie  uczestniczyliśmy w projekcie "Uczymy Dzieci Programować". #Kodowanienadywanie #Edusense #Uczymydzieciprogramowac. Codziennie wykonywaliśmy zadanie związane z kodowaniem i "odhaczaliśmy" je na naszym kalendarzu. Święta były coraz bliżej, a dzieci nie mogły się doczekać wyzwań. Wykreślanie kolejnych dni wzbudzało wiele emocji.

Na początek zrobiliśmy nasz adwentowy kalendarz:

No i zaczęło się :) Rozpoczynając projekt obawiałam się, czy zdążymy ze wszystkimi zadaniami, czy przygotowywanie ich nie będzie zbyt pracochłonne i pozwoli na wypełnianie innych codziennych obowiązków. Jednak z każdym dniem byliśmy coraz bardziej zaangażowani.

Zaczęliśmy od odkodowania zimowego obrazka. Przekonaliśmy się, co "wyjdzie" po odpowiednim pokolorowaniu pól. A był to bałwan:)

Późiej Jeżyk pomógł nam odnaleźć drogę do choinki, którą zapisaliśmy za pomocą strzałek:

Następne zadania pozwoliły nam zapoznać się z kodami dla Ozobota. Poruszaliśmy się jak robot i uczyliśmy znaczenia poszczególnych sekwencji kolorów:

Kolejną zabawą - zadaniem były "kubeczki". Musieliśmy odnaleźć brakujące liczby i uzasadnić odpowiedź.

Przyszedł czas na zadanie z Ozobotem. Niestety nasze przedszkole nie ma jeszcze własnego, lecz dzięki uprzejmości Pani Małgosi mogliśmy go wykorzystać. To było to, na co wszyscy czekali. Roboty kręciły piruety!

Zabawa z robotem tak zainteresowała "Misie", że nawet w czasie wolnym same próbowały tworzyć trasy i sprawdzały "co zrobi Ozobocik" :)

Tak minął pierwszy tydzień, a my chcieliśmy jeszcze!

W następnym tygodniu odkryliśmy, że krzesła mogą być zakodowane:

Zaczęliśmy zabawy kolorowymi liczbami. Na początek ślimak - nie trzeba było nas zachęcać. Dzieci układały domino posługując się atrybutami  - kolorem i cyfrą.

Był też czas na gimnastykę - kolor oznaczał ćwiczenia a cyfra liczbę wykonywanych powtórzeń.

Odkodowaliśmy kolejny obrazek - tym razem była to choinka.

W drugim tygodniu psotne skrzaty zrobiły nam psikusa ;). Pochowały bombki z naszej choinki w różnych miejscach w budynku przedszkola. Na szczęście zostawiły nam znane wskazówki, dzięki czemu mogliśmy je wszystkie odnaleźć. To zadanie podobało nam się chyba najbardziej.

Przyszedł czas na kolejne zadanie z Ozobotem. Wiele frajdy sprawiło nam, gdy jeździł po pagórkach zimowego obrazka.

Zabawa z kodowaniem zaczęła zbliżać się do końca. Nie wiadomo kiedy minął ostatni tydzień. Spędziliśmy go układając świąteczne symbole. Nie zabrakło też robota.

Najpierw zapoznaliśmy się z obrazkami układając rytm - świąteczny krąg.

Później sudoku - na początek małe - żeby nabrać wprawy. Nie sprawiło nam problemu :)

Podnieśliśmy poprzeczkę i ułożyliśmy je na dużej planszy.

To zadanie cała grupa uznała jednogłośnie za najtrudniejsze ze wszystkich, ale daliśmy radę. Na koniec były wielkie brawa !

Ostatnie spotkanie z Ozobotem to bałwanek. Robot trafił na miotłę, jednak dziewczynkom najbardziej podobało się, że zaświecił na RÓŻOWO :)

Na koniec odkodowaliśmy obrazek.

Nie mogliśmy doczekać się tego dnia!

 Dzieci nie dały zapomnieć o codziennych zadaniach ; 

"Proszę Pani, nie skreśliliśmy dziś bombki z kalendarza. Przecież nie było dziś jeszcze zadania"- te zdania padały czasem już po śniadaniu :) Byliśmy dumni, że udało nam się sprostać wyzwaniu, gratulowaliśmy sobie wytrwałości i zapału.

Projekt "Uczymy dzieci programować" rozbudził w nas zainteresowanie kodowaniem i pokazał, że może być przyjemnością. To nie koniec, a początek naszej przygody!